MEZUNİYETLER, BALOLAR VE YAŞANAN HEYECANLAR 

Her şeyin fazlası zarar derler ya… Ben bu söze yürekten katılanlardanım.
Anaokulu öğrencilerine bile mezuniyet balosu yapılıyor. Biz çok mu zengin bir ülke olduk da benim haberim yok. Anaokulu öğrencilerine de cüppe giydiriliyor, kep takılıyor.
Bu kadar abartıya da karşıyım. Neden mi, bu kadar masrafa yazık da ondan... Her şeyin yerinde ve kararında yapılmasından yanayım. Elbette, eğitimin henüz başında olan bu mini minnacık yavrularımızın da hakkı eğlenmek... 
Yaşlarına uygun olmalı bu eğlenceler diye düşünüyorum. Taklit olmamalı, büyüdüğünde yaşayacağı şeyleri küçük yaşta yaşayıp sevinçleri tüketmemeli.  
İlköğretim, ortaöğretim mezuniyet törenlerine gitmenizi öneririm kendi yaşının üstünde görünen kızlarımızı, delikanlılarımızı görebilmeniz için.
Abiye kıyafetlerin içindeki küçük kontes ve prensler. 12 yaşında, nasıl 23-24 yaşında gibi görünebilir insan. Büyüklerin giydiği uzun tuvaletler üstlerinde, dudaklar kıpkırmızı ciğer yemiş gibi… Sanki cüceler bayramındayız.
Saçlar mı onlar da aynı fabrikadan çıkmış gibi, lüle…”Yar saçların lüle lüle, yar benziyor beyaz güle. “şarkısı geldi birden aklıma ve yazarken mırıldanmaya başladım.
Erkekler de büyümüş sonra küçülmüş kontlar gibi, kimi ceket takım kravatlı, kiminde papyon caketataylı…
O kıyafetlerin içinde çocuklar var, ne kadar büyük gibi görünse de ruhları çocuk büyükler. Kızlar kontes, erkekler kont görüntüsüyle başlıyorlar salonun içinde kovalambaç ya da saklambaç oynamaya.
Görülmeye değer bir manzara…