Natali’nin Kocası ve Mekanizma:

‘’Köpek Balıkları İnsan Olsaydı’’

“…Şam`ı fethettikten sonra işten çıkardılar Hâlid`i

Cenevre`ye elçi olarak atadılar

Siyah fötür şapka giyiyor artık o

Sigara tüttürüyor, havyar yiyor, Fransızca homurdanıyor

Avrupalı sarışınlar arasında kâğıttan bir horoz gibi geziniyor

Hayret, nasıl da evcilleştirdiler bu Kureyşli komutanı

Kahramanlarımız işte böyle iğdiş ediliyor ey yavrum!

Endülüs işi paltosunu çaldılar Tarık`tan

Nişanlarını aldılar, çıkardılar ordudan

Güvenlik mahkemesine verdiler

Zafer suçundan yargıladılar

Zaferin sakıncalı bulunduğu bir zaman geldi yavrum…”

Ayaklarından Astılar Tarihi/ Nizar Kabbani

Celal Demirci, Memur Maaş Zammı Tartışmalarını Değerlendirdi…

Ukraynalı Natali’nin kocası; milyonlarca memuru ve onların temsilcilerini aç gözlü

davranmakla çok fazla zam istemekle ve utanmazlıkla suçladı. Gazeteci, doğruları eğip

bükmez. Gazeteci, halkından yanadır. Emekten yanadır. Gazeteci, zengin sofralarının

baş müdavimi; patronların menfaatlerinin savunucusu olursa ondan gazeteci olmaz.

Olsa olsa Natali’nin kocası olur. Çünkü mesleki ehliyetinin bir hükmü kalmaz. Gazeteci,

ekmek kavgası veren emekçinin karşısına dikilip ona çemkirmez. Emek mücadelesine

tükürmenin utanmazlık olduğunu bilir. Gazeteci, yaşadığı ülkede dolarla maaş alan

memur olmadığını bilir. Gazeteci, cüzdanın dibinde kimlik niyetine F tipi 1 dolar taşıyan

1 dolarlık adamları da bilir; geliri şaibeli adamların kirli parasından dolar cinsinden

binlerce dolarlık maaş alan gazeteci meslektaşlarını da… Gazeteci, mesleğini yapmak

yerine eğer sahibinin sesi, patronunun maşası olmaya soyunuyorsa; aynı

zamanda ahlaktan, edepten, vicdandan da soyunduğunu; varlığını ve istikbalini

sadece patronunun memnuniyetine borçlu olduğunu da bilir.

Gazeteci, yasal yollardan meşru bir şekilde ilerleyen açık bir mekanizmanın

emekten yana evrilmesi endişesini taşımaz. Ama eğer gazeteci görünümlü bir

tetikçiyse: Ahmet Taşgetiren’in Karar’da 24.01.2021’de "2009’dan 2021’e ne

kaybedildi?" başlıklı yazısında değindiği: “O Mecanismo (Mekanizma), Yakında

Netfilix’te Brezilya yapımı bir dizi izledim. 1987’den bu yana Brezilya’daki yolsuzluk

mekanizmasını belgesel-polisiye tadında masaya yatıran bir dizi. Siyaset-İş dünyası-

Yargı-Polis-Medya her şey var. Tanıdık roller görüyorsunuz. Sonunda şebeke-

mekanizma her ne derseniz, dehşetli itiraflarla tabak gibi ortaya çıkıyor ve bu

işleri mekanizma rahatlığında çok kolay yürüttüğünü sanan herkes bedelini

ödüyor.” Dediği mekanizmada sözde medya mensubu olarak kendi rolünü ve diline

pelesenk ettiği mekanizmanın nasıl bir metastaza dönüştüğünü görür. Eğer diziyi

dikkatle izlerse medyaya yerleşen çıkar gruplarının kişisel menfaatleri için mesleklerini

araçsallaştırarak nasıl alçalabildiklerini de görür.

Bertolt Brecht'in "Köpek Balıkları İnsan Olsaydı" başlıklı yazısına atıf da

bulunacak olursak: Köpek balıkları insan olsaydı, bütün küçük balıkların eşit olması da

son bulurdu. Küçük balıkların bazılarına genel yayın yönetmenliği verilir ve diğer küçük

balıklara haddini bildirir; siz deli misiniz? Derdi. Çünkü böylece kendi payına daha iri

lokmalar düşerdi.

Agrabah’ı Bombalayalım mı?

‘’Alaadin’in Lambası’’ adlı çizgi filmde geçen kasabanın ismidir, Agrabah. ABD’de

sanki gerçek bir Agrabah Kasabası varmış ve ABD’nin güvenliği için bombalanması

gerekiyormuş algısıyla Agrabah’ı bombalayalım mı? Sorusunun sorulduğu bir ankette;

Cumhuriyetçilerin %30’u, Demokratların %19’u Agrabah’ı bombalayalım demiş.

Bu noktada süreç: Faili belli olmayan gizli özneli cümleler kullanarak işaret

etme yöntemiyle rakibe vurma döneminden, açık açık isim verilerek operasyona

girişilen iliştirilmiş gazeteciler dönemine evrildi.

Ne diyordu Kabbani:

Ayaklarından astılar tarihi

Sattılar atı

Beyaz örtüyü sattılar

Gecenin yıldızlarını sattılar

Ağaçların yapraklarını

Bedevîlerin gözlerindeki karalığı sattılar

Tuzağa düşürmeden önce çocuklarımızı düşürttüler

Tarihin doğum yapmasını önleyen haplar verdiler bize…

Celal Demirci